Towarzyszenie przy umieraniu z wrażliwością na odmienność kulturową
W Berlinie mieszka około 872 tys. osób, które nie wywodzą się z Niemiec. Wyniki aktualnie prowadzonych badań pokazują, że osoby o pochodzeniu migracyjnym o wiele rzadziej niż ludność niemiecka korzystają z hospicjów i opieki paliatywnej. W marcu 2013 roku zainicjowaliśmy projekt: „Pod koniec życia z dala od ojczyzny“ w zakresie towarzyszenia umierającym z wrażliwością na odmienność kulturową.
Chcemy udostępnić ofertę hospicjum wszystkim ludziom i pozyskać ludzi odmiennych kultur do towarzyszenia jako
wolontariusze osobom śmiertelnie chorym i umierającym.
Oferujemy szkolenia dla osób zajmujących się pielęgnacją chorych na temat pielęgnacji z wrażliwością na odmienność kulturową. W minionych latach towarzyszyliśmy większej grupie osób o pochodzeniu migracyjnym i przyłączyli się do nas wolontariusze, mówcy rodzimi języków: tureckiego, polskiego, arabskiego, węgierskiego, koreańskiego, hiszpańskiego, portugalskiego, norweskiego, angielskiego i rumuńskiego.
Kooperacja z Pomnikiem Hospicjum Miastu Oświęcim
Współpraca pomiędzy polskim Pomnikiem-Hospicjum w Oświęcimiu, w Polsce, a niemieckim Hospicjum Lazarus w Berlinie
W dniu 27 stycznia 1945 roku więźniowie, którzy przeżyli obóz koncentracyjny Auschwitz,zostali oswobodzeni przez Armię Radziecką. Obecnie 27 stycznia obchodzony jest jako międzynarodowy dzień pamięci. Przypomina on o pozbawieniu praw, izolacji i mordowaniu Żydów, Romów i Sinti, homoseksualistów i więźniów politycznych oraz robotników przymusowych i Polaków. W trakcie uroczystości upamiętniającej to wydarzenie w Niemieckim Bundestagu w dniu 27 stycznia 2015 roku, Prezydent Republiki Federalnej Niemiec Gauck sformułował to następująco: „Auschwitz stanowi część naszej niemieckiej historii i naszej tożsamości.”
Federalne Ministerstwo Zdrowia nawiązało w 2013 roku kontakt pomiędzy naszym Hospicjum Lazarus w Berlinie, mieszczącym się nieopodal Miejsca Pamięci Bernauer Strasse, a nowo utworzonym w 2012 roku Pomnikiem Hospicjum Miastu Oświęcim.
Hospicjum idzie do szkoły
Oferujemy przeprowadzenie specjalnie opracowanego tygodnia projektowego dla dzieci z klas 3. i 4. ze szkół podstawowych, w zakresie następujących tematów:
- Stawanie się i przemijanie
- Choroba
- Umieranie i śmierć
- Żałoba i towarzyszenie w żałobie
- Pokrzepienie i pocieszenie
Większość dzieci już wcześnie styka się z pierwszymi doświadczeniami utraty, z bólem pożegnania, a również z umieraniem i ze śmiercią, np. przy utracie dziadka lub babci lub gdy zdychają zwierzęta domowe.
W trakcie tygodnia projektowego „Hospicjum idzie do szkoły“ chodzi o delikatne
wprowadzenie do tych tematów. Podczas towarzyszenia umierającym i ich bliskim i członkom rodziny często zauważamy, że rodzice próbują chronić swoje dzieci przed zetknięciem się z tymi tematami. Dorośli czują się często bezradni, gdy mają odpowiedzieć na bezpośrednie pytania stawiane przez dzieci. Stąd wyklucza się dzieci z rozmów i pozostawia częstokroć z niewyjaśnionymi pytaniami i poczuciem niepewności.
Celem tygodnia projektowego jest delikatne i wyczulone wprowadzenie dzieci do tematów umierania, śmierci i żałoby oraz do pojmowania śmierci i umierania jako części życia.
