Kültüre Duyarlı Ölüm Refakati
Berlin’de Almanya kökenli olmayan yaklaşık 872.000 insan yaşıyor. Güncel araştırmaların sonuçları, göç arkaplanı olan insanların Alman nüfusa oranla hospislerden ve paliyatif hizmetlerden çok daha az faydalandığını ortaya koyuyor. Bu nedenle Mart 2013’te kültüre duyarlı “Memleketten Uzakta Hayatın Sonunda” projesini hayata geçirdik.
Hospis hizmetlerini tüm insanlar için erişilebilir hale getirmek ve diğer kültürlerden insanları da ağır hasta ve ölmekte olan insanlara gönüllü refakat için kazanmak istiyoruz.
Ayrıca (hasta) bakıcılar için kültüre duyarlı bakım eğitimi veriyoruz. Son yıllarda artan sayıda göç arkaplanına sahip insana refakat ettik ve ana dili Türkçe, Lehçe, Arapça, Macarca, Korece, İspanyolca, Portekizce, Norveççe, İngilizce ve Romence olan gönüllüler aramıza katıldı.
Oświęcim‘deki Anıt Hospisle İşbirliği
Polonya’da, Oświęcim‘deki Anıt Hospis ile Almanya’da, Berlin’deki Lazarus Hospisi arasındaki işbirliği
27 Ocak 1945 tarihinde, Auschwitz Toplama Kampı’nda hayatta kalmayı başarmış olan tutsaklar Rus ordusu tarafından özgürleştirildi. Günümüzde uluslararası bir anma günü olan 27 Ocak Yahudilerin, Sinti ve Romaların, eşcinsellerin, siyasi tutsakların, zorla çalıştırılanların ve Polonyalıların haklarının ellerinden alınması, dışlanması ve katledilmesinin unutulmamasını sağlıyor. Cumhurbaşkanı Gauck 27 Ocak 2015 tarihinde Federal Meclis’teki anma töreninde, Auschwitz’in Alman tarihinin ve kimliğinin bir parçası olduğunu dile getirmişti.
Federal Sağlık Bakanlığı 2013 yılında bizimle, yani Bernauer Straße‘deki Lazarus Hospisi’yle Oświęcim şehrinde 2012 yılında kurulan Anıt Hospis arasında bir bağlantı kurdu.
Hospis Okulda
İlkokul 3. ve 4. sınıflar için çocuklara özel geliştirilmiş bir proje haftasında aşağıdaki konular ele alınıyor:
- Olmak ve geçip gitmek
- Hastalık
- Ölmek ve ölüm
- Yas ve yas refakati
- Teselli ve teselli etmek
Çoğu çocuk daha erken yaştan, örneğin ev hayvanları öldüğünde ya da büyükanne ve büyükbabalaarını kaybettiklerinde ilk kayıp deneyimlerini yaşıyor, veda acısı çekiyor ve ölmek ve ölümle yüzleşiyor.
“Hospis Okulda” adı altında gerçekleştirdiğimiz proje haftasında dikkatlice çocukların bu konulara yaklaşmaları sağlanıyor. Ölmekte olan insanlara ve yakınlarına refakat ederken, sık sık ebeveynlerin çocuklarını bu konudan sakınmak istediklerine tanık oluyoruz. Çocukların doğrudan sorularına yanıt vermeleri gerektiğinde, yetişkinler çoğu kez kendilerini çaresiz hissediyor. Bu yüzden çocuklar, konuşmalardan dışlanarak, cevaplanmayan sorular ve belirsizliklerle baş başa bırakılıyor.
Proje haftasının amacı, çocukların duyarlı ve deneyim odaklı bir biçimde ölmek, ölüm ve yas konularına yaklaşmasını ve ölümü ve ölmeyi yaşamın bir parçası olarak kavramasını sağlamak.
